Dag 8: Grand Canyon – Oatman – Needles

Vanmorgen om 04:45 uur ging de wekker… We zouden samen de zonsopgang gaan bekijken in de Grand Canyon. Gerard haakte echter af waardoor Sanne in haar uppie op weg ging om de perfecte spot te zoeken voor the sunrise om 05:13. Omdat onze lodge 10 meter van de afgrond van de Grand Canyon lag, hoefde Sanne hiervoor niet ver te lopen.

Het was heel mooi om de grote gele bol van achter de heuvels te zien opkomen en de rotsen goud te zien kleuren. Het was lastig om een goede foto te maken gezien het felle licht. Zie foto’s voor de beste poging. Om 05:45 uur lag Sanne weer in bed voor nog 2 uurtjes slaap.
Om half 9 stapten we in de auto om onze weg te vervolgen richting Needles. Het was een rit van bijna 400 km waarvan de laatste helft over de historic Route 66 ging. De rit duurde ongeveer 4 uur. We hebben op de Route 66 een aantal stops gemaakt. De eerste in Seligman, de start van deze bekende highway. De tweede stop was in Hackberry. Hier lag een benzinepomp uit de oude doos waar de tijd is blijven stilstaan en waar een authentieke souvenirshop in is gevestigd. Erg leuk om te zien, zie foto’s.

Ook leuk om te vermelden is dat er wederom veel huizen (lees stacaravans en andere krotten) in de middle of no where langs de weg liggen. De brievenbussen van deze huizen, staan allemaal op een rijtje aan de doorgaande weg (zie foto).

De laatste stop was in Oatman. We bereikten dit dorp via de Sitegrave
pass die bijna 16 km lang, 1.113 meter hoog is en 122 bochten bevat. We hadden ons veel voorgesteld van Oatman. Het zou een gezellig stadje in saloon stijl zijn. In het echt bleek het een vies klein dorp te zijn waar ongeveer 20 ezels over de straat liepen en daar ook hun behoefte deden. Met een temperatuur van 38 graden kun je je indenken wat voor een lucht er hing. De welbekende markeringen op de weg van Route 66 waren lastiger te vinden dan gedacht. Degene die we als eerste hadden gevonden lag vlak na het passeren van Oatman. Helaas was net deze vierkante meter voor de ezels een geliefde poepplek…
We hebben even rondgelopen en daarna onze weg naar Needles vervolgd. Gelukkig kwamen we daar ook nog een schone wegmarkering tegen!

Toen we bij ons motel aankwamen en de auto uitstapten, vielen we bijna achterover van de hitte. Het was ruim 45 graden. We hebben ingecheckt, onze zwemkleren aangetrokken en zijn linea recta het zwembad ingesprongen. Rond 19:00 uur zijn we gaan douchen en hebben in een plaatselijk restaurantje een hapje gegeten. Nu gaan we weer lekker slapen. Ik denk dat ik Gerard vannacht kwijt ben als ik wakker wordt, het bed is namelijk ong. 3 bij 3 meter groot. Het eerste bed waar Gerard zijn voeten binnen boord kan houden. Morgen hebben we wederom een lange reis voor de boeg met als eindpunt San Diego. We willen om 08:30 uur vertrekken. Onderweg zullen we Yoshua Tree park (wederom een National Park) bezoeken en hier een kleine hike maken. Wordt vervolgd…